Sabah sabah nerden aklıma geldi yazmak bilmiyorum ama yazmadan da duramıyorum :) çünkü yazmakta okumak gibi bi nevi iç hesaplaşma benim için…içerdeki sese kulak vermezsem olmuyor işte neyse…yarından itibaren yıllık iznimin 7 gününü kullanıp 11 günlük bir tatil yapacağıma göre şimdiden yazabilirim.
Bu yıl benim için enteresan bi yıl oldu aslında bütün ezberlerimi
alt üst eden bi yıl…Ne varsa yapmam dediğim yaptım! Diyemeyeceğim:) ama kendimi çoğunluklaaaa
-büyük konuşmuşun kızım bak gördün mü !
derken buldum vee kendi çapımda ezberlerimi alt üst ettim orası kesin :)
Bu yılda yine öncekiler gibi çok sevdim :) (Terazi
kadınıyım naparsın burada içimden Avrupa yakasındaki fatoş karakteri çıktı
sanırım :* ) ama hayatı aşkla yaşamak diye bir şey var azizim her şeyden tat
alarak yaşamanın hazzı bambaşka…misal sabah yürüyüşünde karşıdan gelen ve
sabahın tee o saatinde dershaneye gitmek için kalkmış tatlı tombik çoçugun 'günaydın aplaa' demesi mutlu etmeli seni gününün iyi geçmesine sebep olmalı, günü
güzelleştirmeli ;)
Bu yılda her yıl gibi değişmeyen tek şeyi hayatımın omphalosunu
yani ailemi yine çok sevdim ve her gün şükrettim böyle bi aileye sahip olduğum
24 saatte 24 ayrı duyguyu onlarla yaşayabildiğim için…
Bir kez daha anladım acının şiddeti tamamen bize bağlı…Anladım ki
tüm bitişler yepyeni başlangıçlarmış aslında…Zaman geçti gitti herkes gibi
bende alıştım buna (Sanırım kendime yaptığım en iyi iyilik bu oldu) :) Yok olmasın
diye alışmaktan da korkmadım iy ki de korkmamışım sevinç,huzur,sevgi geldi
tekrar geri…O yüzden endişelenmedim pek fazla...Anlamlar yüklemedim bitmelere de
gitmelere de yeter ki dedim ben gitmeyim ben tükenmeyim :) İşte böyle
filizlendi bitti dediğim şeyler hemde hiç beklemediğim bir anda aniden.. Hep
öyle olur ya zaten :)
Mesleğimi hala tam olarak yapamasamda yani hala müze sınırları
içerisinde olamasam da mesleğimin beni ne kadar mutlu ettiğinin
heyecanımı nasıl dipdiri tuttuğunun farkına vardım araziye her çıkışımda bir
kez daha makalelerimin başında buldum kendimi ve dedim ki bu yüksek lisans
mevzusunu halletmeli okumaya öğrenci olmaya hep devam etmeli :)
Sonra elimde bir bardak çayla hiç bir sebebe bağlı olmadan
İstanbul’u sevdim ama Eskişehir’i de özledim hadi gel karşılıklı bi çay içelim
diyeceğim bi dostu özler gibi…bütün bunlara rağmen Kırıkkale’de işe gidip
gelmeye devam ettim :)
Yılın sonlarına
doğru bi silkinip kendime geldim hayatımdaki fazlalıkları çıkarmaya karar
verdim fazla eşya insanı bağımlı yapar hantaldır az,öz ve pratik olmalı her şey
içinden bi ses hadi gidiyoruz denince derlenip toplanıp gidebilmeli insan dedim
o yüzden fazla eşyaları onlarla mutlu olabilecek gerçekten o eşyalara ihtiyacı
olan insanlara verdim ki çok mutlu oldular alıp kullanmadığım simli ojemi
kuzenimin küçük kızına verdiğimdeki o boncuk göz parıltısı her şeye bedeldi :) bedenimdeki
fazlalıkları attım mesela hepsi birer tortu olduğu için :) spora başladım mesela kendime
yapabileceğim en iyi yatırım bu olduğu için :)
Bu yıl öğrendim ki kararında olan ' ben ' duygusu iyidir iyi :)
Bu yıl öğrendim ki kararında olan ' ben ' duygusu iyidir iyi :)
