'Kuşları boğdular, çimenleri söktüler, yollar çamur içinde kaldı.Dünya değişiyor dostlarım.' üzerine

' Her şey çürüyor canım kardeşim bu dünyada

Hatıralar bile

O hatıralar ki kafatasından muhkem bir yerde saklıdırlar

O hatıralar ki tüyden hafif

Gök mavisinden duru

Etten kemikten uzaktırlar

O hatıralar ki

Bambaşka bir zaman içre yaşar dururlar

Gel demeden gelir

Git demeden giderler

Nur topu gibi açıldıkları olur bazan

Sonra sızım sızım sızlarlar

Her şey çözülüp gidiyor bu dünyada

Bir biri içinde

Bir biri peşi sıra

Bir tad dudakta

Bir ses kulakta

Sen toprakta çürürsün canım kardeşim

Ben ayakta'

İnsanı ayakta tutan şey nedir? yaşadığını hissettiren,mutlu eden,huzurlu kılan,daha az yalnız hissettiren şey nedir?

                 

aşk mı ? para mı ? özgürlük mü ? yoksa bilmediğimiz başka bir şey mi ?

nedir iyi hissettiren veya nedir günü kurtaran ? iyi hissetmek mi önemli yoksa günü kurtarmak mı hangisi daha iyi...

Basit yaşamaktan bahsedip her şeyi daha da karmaşıklaştırıyoruz sonra bi bakıyoruz koca bi cenderenin içindeyiz...

Biz kuşak olarak u-mutsuzluktan bahsediyoruz artık heyecanlarımızdan değil ne buruk bir şey demi? evet hayat da bize hiç destek olmuyor evet işsizlik, toplum baskısı en çok da kendini hiç bir işe yaramıyormuş gibi hissetmemek insanın yüreğini ince ince çürütüyor... sistem hepimizi ince ince eziyor her günümüz bir öncekinin aynısı kıvamına geliyor... hayatımız sosyal medya üzerinden akıp gidiyor sırf içimizdeki boşlukları doldurmak adına sırf düşünmemek adına saçma sapan şeyler yapmaya başlıyoruz ve en sonunda etiketlere inanmaya başlıyoruz...

aksi bi hayat mümkün mü?