"Eskiden ölülerini gömmeyip,bir kulenin tepesine,açığa bırakan kavimler yaşardı bu topraklarda.Topluluğun rahipleri kuleye gizlenip,yırtıcı kuşların ölüleri nereden yemeğe başladığını izlerdi.Akbabaların ölüleri yediği kulenin adı: ''sessizlik kulesi.'' Türkiye'yi koca bir ''sessizlik kulesi'' yaptık en sonunda...Ölülerimizi zalimler yesin diye inşa ettiğimiz bir kule artık ülkemiz.Saklanıp bir şeylerin arkasına,dilsiz rahipler gibi bakıyoruz ölülerimize."

Bak şu bebelerin güzelliğine

Kaşı destan

Gözü destan

Elleri kan içinde

 

Kör olasın demiyorum

Kör olma da 

Gör beni

 

Damda birlikte yatmışız

Öküzü hoşça tutmuşuz

Koyun değil şu dağlarda

San kendimizi gütmüşüz

Hor baktık mı karıncaya

Kırdık mı kanadını serçenin

Vurduk mu karacanın yavrulusunu

Ya nasıl kıyarız insana

 

Sen olmasan öldürmek ne

Çürümek ne zindanlarda

Özlem ne ayrılık ne

Yokluk ne yoksulluk ne

İlenmek ne dilenmek ne

İşsiz güçsüz dolanmak ne

Gün gün ile barışmalı

Kardeş kardeş duruşmalı

Koklaşmalı söyleşmeli

Korka korka yaşamak ne

 

Kahrolasın demiyorum

Kahrolma da

Gör beni

 

Kanadık toprak olduk

Çekildik bayrak olduk

Döküldük yaprak olduk

Geldik bugüne

 

Ekmeği bol eyledik

Acıyı bal eyledik

Sıratı yol eyledik

Geldik bugüne

 

Ekilir ekin geliriz

Ezilir un geliriz

Bir gider bin geliriz

Beni vurmak kurtuluş mu ?

 

Kör olsan demiyorum

Kör olma da

Gör beni